Η Ρόζα Έλενορ Κινγκ παρουσίασε λεπτομερώς την επαναστατική της εμπειρία μέσω του βιβλίου της Tempestad sobre México, ένα έντιμο πορτρέτο της επαναστατικής πραγματικότητας της χώρας.
Η βρετανική Rosa Eleanor King γεννήθηκε στην Ινδία το 1865, όπου ο πατέρας της κατείχε επιχειρήσεις που σχετίζονται με το εμπόριο τσαγιού και πέθανε στο Μεξικό το 1955. Η παιδική της ηλικία πέρασε στην πατρίδα της, την εφηβεία της στην Αγγλία και αργότερα έζησε στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου γνώρισε Η Norman Robson King, που θα ήταν ο σύζυγός της.
Γύρω στο 1905, η Ρόζα Ε. Κινγκ ζούσε με τον σύντροφό της στην Πόλη του Μεξικού και τότε γνώρισε την Κουερναβάκα. Δύο χρόνια αργότερα, ήδη χήρα και με δύο μικρά παιδιά, αποφάσισε να εγκαταστήσει την κατοικία της σε αυτήν την πόλη. Η πρώτη του δουλειά ήταν ένα τσαγιέρα, μια πρωτοφανής στροφή εκεί, διακοσμημένη με λαϊκή τέχνη του Μεξικού, την οποία άρεσαν πολύ οι ξένοι, και άρχισε επίσης να πουλάει χειροτεχνίες, κυρίως κεραμικά. Αρχικά η Rosa το αγόρασε στο San Antón, σήμερα προάστιο της Κουερναβάκα, και αργότερα ίδρυσε το δικό της εργαστήριο σε αυτήν την πόλη. Απέκτησε επίσης το ξενοδοχείο Bellavista για να το ανακαινίσει και να το κάνει το καλύτερο στην πόλη, που εγκαινιάστηκε τον Ιούνιο του 1910. Μεταξύ άλλων διάσημων ανθρώπων, οι Madero, Huerta, Felipe Ángeles και οι Guggenheims έμειναν εκεί.
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΓΚΟΣ
Το 1914, η Ρόζα Κινγκ έπρεπε να φύγει από την Κουερναβάκα - εκκενώθηκε πριν από τις δυνάμεις του Ζαπάτα - σε ένα δραματικό ταξίδι και δίωξη, με τα πόδια προς το Τσάλμα, το Μαλινάλκο και το Τενάνγκο ντελ Βαλέ. Εν μέσω των εκατοντάδων θανάτων που κοστίζει αυτή η απόσυρση, τραυματίστηκε η πλάτη του, έτσι ώστε το υπόλοιπο της ζωής του να υποφέρει από κακή υγεία. Το 1916 επέστρεψε στον Μόρελο για να βρει το ξενοδοχείο του κατεστραμμένο και τα έπιπλα εξαφανίστηκαν. Σε κάθε περίπτωση, έμεινε για να ζήσει για πάντα στην Κουερναβάκα.
Ένα τόσο ωραίο βιβλίο με τίτλο Tempest over Mexico είναι εκπληκτικό και καλόπιστα από ένα άτομο που έχασε όλο το κεφάλαιό του στην Επανάσταση, επειδή οι συνθήκες τον έβαλαν στο πλευρό των ομοσπονδιακών και τον έκαναν θύμα των Ζαπατίστας, για τον οποίο δεν έχει καμία κριτική, αλλά κατανόηση και ακόμη και συμπάθεια. Μερικά παραδείγματα αξίζουν:
Θα μπορούσα να δω τους φτωχούς πνιγμούς, με τα πόδια τους πάντα γυμνά και σκληρά σαν πέτρες, οι πλάτες τους κάμπτονταν κάτω από υπερβολικό φορτίο, αδικαιολόγητο για ένα άλογο ή ένα μουλάρι, που αντιμετώπιζαν ότι κανένας ευαίσθητος δεν θα αντιμετώπιζε ένα ζώο ...
Μετά την επιβλητική εμφάνισή τους, οι αντάρτες των Ζαπατίστας μου φάνηκαν ακίνδυνα και γενναία παιδιά πριν από οτιδήποτε άλλο, και είδα σε αυτήν την ξαφνική καταστροφική ώθηση μια παιδική αντίδραση λόγω των παραπόνων που είχαν υποστεί ...
Ο Ζαπάτα δεν ήθελε τίποτα για τον εαυτό του και για τον λαό του, μόνο τη γη και την ελευθερία να το δουλεύει ειρηνικά. Είχε δει την ολέθρια αγάπη του χρήματος στην οποία είχαν σχηματιστεί οι ανώτερες τάξεις ...
Αυτές οι επαναστάσεις που έπρεπε να αντιμετωπίσω για να ζήσω ήταν αναπόφευκτες, τα αληθινά θεμέλια πάνω στα οποία χτίστηκε η δημοκρατία του παρόντος. Τα ισχυρά έθνη του κόσμου έχουν χτιστεί πάνω στα ερείπια μιας νόμιμης εξέγερσης ...
Σεβασμός για μηχανές συγκόλλησης
Οι ηρωικοί μας πωλητές δεν γεννήθηκαν με την Επανάσταση, αλλά έναν αιώνα πριν, στον πόλεμο της ανεξαρτησίας. Έτσι τους είδε ο Βασιλιάς: Ο στρατός του Μεξικού δεν είχε τακτικό τμήμα εφοδιασμού. Έτσι, οι στρατιώτες έφεραν τις συζύγους τους να μαγειρεύουν και να τους φροντίζουν, και ακόμα έδειξαν στους άντρες τους εξαιρετική συμπόνια και τρυφερότητα. Οι σεβασμοί μου στις μεξικανικές γυναίκες αυτής της τάξης, το είδος της γυναίκας που περιφρονούν οι άλλοι, εκείνων που ζουν σε αηδία χλιδή, με μια υπερηφάνεια που αγνοεί τη δική της αχρηστία.
Ο συγγραφέας μας γνώρισε επίσης άλλους τύπους επαναστατών: Θυμάμαι έναν ειδικό. μια όμορφη γυναίκα Συνταγματάρχης Carrasco. Είπαν ότι διέταξε το στρατό της γυναικών σαν άντρα, ή τον Αμαζόνιο, και η ίδια ήταν υπεύθυνη για τη λήψη των λογαριασμών τους, σύμφωνα με στρατιωτική χρήση. τιμωρία όποιον δίστασε ή ανυπάκουσε στη μάχη.
Ο Πρόεδρος Μαντέρο εξέτασε τα στρατεύματα των Ζαπατίστας και έκαναν μια παγίδα που δεν είναι ακόμη αχρησιμοποίητη σήμερα. Μεταξύ των στρατευμάτων, οι πωλητές ξεχώρισαν, μερικοί με αξιωματικούς. Ένα από αυτά, με ψηλή ροζ κορδέλα στη μέση του και μεγάλο φιόγκο στο πίσω μέρος ως χαριτωμένο φινίρισμα, ήταν ιδιαίτερα εμφανές. Φαινόταν λαμπερή και όμορφη στο άλογό της. Είστε έξυπνος προδότης! Ανακάλυψε ολόκληρο το χάος, επειδή λόγω αυτών των ιντσών με φλογερό χρώμα, σύντομα ήταν ξεκάθαρο ότι τα στρατεύματα περιβάλλουν μόνο λίγα τετράγωνα για να εμφανιστούν και να εμφανιστούν ξανά πριν από τον Ντον Φρανσίσκο Μαδέρο.
ΤΟ ΚΑΛΟ ΧΡΟΝΟ
Εκείνες τις μέρες, ο King είχε το εργαστήρι του στο San Antón: Οι τεχνίτες εργάστηκαν με απόλυτη ελευθερία ακολουθώντας τα σχέδια του χωριού τους ή αντιγράφοντας τα εξωτικά και όμορφα κομμάτια που έχω αποκτήσει σε άλλα μέρη της χώρας. Ξεχώρισα αυτά που ήθελα για μένα και πλήρωσα αυτά που μου ζήτησαν. Δεν με ενδιέφερε η τιμή, το διπλασίασα στους ξένους πελάτες μου και το πλήρωσαν χωρίς να απαιτήσουν.
Εκείνη τη χαρούμενη στιγμή είδε αυτήν την περίεργη γιορτή στην εκκλησία: Όλα τα ζώα, μεγάλα και μικρά, περιπλανώσαν εδώ άλογα ντυμένα με χρυσά και ασημένια πρεμιέρα και καλά κορδέλες που συνδέονται με τις χαίνες και τις ουρές τους, αγελάδες, γαϊδούρια και κατσίκες γιορτινά διακοσμημένα και προειδοποιημένα για να λάβουν το όφελος της ευλογίας, καθώς και κατοικίδια πτηνά των οποίων τα εύθραυστα πόδια είχαν διακοσμηθεί με κορδέλες.
